تبیین نقش بالندگی کارکنان بر تسهیم دانش در سازمان سنجش آموزش کشور

در پژوهش حاضر، نقش بالندگی کارکنان بر تسهیم دانش در سازمان سنجش آموزش کشور مطالعه شده است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها از نوع توصیفی، پیمایشی بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد (بالندگی کارکنان دمیرچی و همکاران، 1395 و پرسشنامه تسهیم دانش دیکسون[1]، 2001) بود. روایی پرسشنامه‌ها با استفاده از روایی محتوایی و پایایی پرسشنامه­ها با استفاده از روش کرونباخ (پرسشنامه تسهیم دانش 089/0= α و  پرسشنامه بالندگی کارکنان 87/0α = )به دست آمد. جامعة آماری این پژوهش، همه کارکنان سازمان سنجش آموزش کشور به تعداد590 نفر بوده است.حجم نمونه با استفاده از جدول کوکران 233 نفر تعیین شد و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده بوده است. داده­های پژوهش با استفاده از روش‌های آماری توصیفی (فراوانی و شاخص‌های پراکندگی) و استنباطی (معادلات ساختاری و آزمون فریدمن) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان‌دهنده آن است که بالندگی فردی و سازمانی و حرفه‌ای بر تسهیم دانش تأثیر مثبت و معنی‌داری دارد. به علاوه، بر اساس آزمون فریدمن رتبه‌بندی عوامل مؤثر بر تسهیم دانش، در سطح اطمینان 95/0 رتبه‌های اول تا سوم به ترتیب مربوط به بالندگی فردی، بالندگی سازمانی و بالندگی حرفه‌ای بوده است. [1]. Dixon